13e SLS – 2005

Impressie van de 13e SLS 2005-09-02 door Ed Bijster.

Om dit jaar wat relaxter aan de start te verschijnen zijn wij op donderdagavond gaan keuren. Bij de keuring aangekomen was er nog niemand dus zijn wij rustig een boulevardje gaan pikken en vast bij La Galeria een pizza gaan eten. Wel hadden we de auto vooraan geparkeerd wat voordeel opleverde toen we terugkwamen, want we stonden meteen na het opplakken van de nodige borden en stickers meteen vooraan voor de keuring en dat scheelt weer tijd.

Op vrijdagochtend dus rustig naar Scheveningen waar we ons op de boulevard meldden met startnummer 2. Als je sponsort kost het wat maar dan krijg je ook wat! In La Galeria, waar wij gisteravond uitgebreide terreinverkenning hadden geplaagd, was de incheck en briefing. Hoewel alles gladjes verliep moesten we ons nog haasten om op tijd bij het startpodium te komen, een duidelijk nadeel van het lage startnummer in combinatie met een parkeerplek aan het begin van de boulevard.

Na de start net als vorig jaar naar Puttershoek waar in de discotheek een broodje met een drankje werd geserveerd. Geheel tegen de traditie van de SLS in vielen hier pas de eerste druppels regen. Naam mocht dat niet hebben, we hebben drie dagen prachtig weer gehad met eindelijk eens drie dagen vrijwel droog asfalt!

Hiervandaan ging het pas echt goed los door Zeeland en een stukje Belgie met verbindingsroutes tussen de kaartfragmenten via Bol/Pijl. Een prima systeem met snelle verplaatsingen en pittige kaartstukken er tussen met alle bekende rally systemen en een geheel nieuw systeem gebaseerd op de kompasrichting van de aansluiting in combinatie met de lengte van de weg. Zou hier de lengte weg zijn gelaten dan was dit aanzienlijk ingewikkelder geworden maar zo was het goed te doen.

Wij kwamen natuurlijk vroeg in Brussel aan waar weer overnacht werd in het Holliday Inn. Het duurde geruime tijd voor de verlossende moederkaart werd opgehangen en dat gaf ons meteen hoop op een goede stand. Het heeft voordelen in de buurt te rijden van bevriende equipes (hoewel dit voordeel misschien een beetje wederzijds was) Ondanks het feit dat je allemaal je eigen rally rijdt helpt de actie van een ander je soms om nog eens aandachtiger naar de kaart te kijken.

De stand van de Rohaccers was na de eerste etappe:

3. van Dalen/Bruens

5. Houg/Houg

8. Wijzelf

10. de Zoete/Lustgraaf

14 de Hoog/de Rijk

20 Dolk/Rorife

27 Dinaux/van Straaten

28 Bartelse/Weitmann

29 Goedegebuur/Uitenbroek

30 Verhoeff/Verhoeff

Hierbij beperk ik me (sorry jongens) tot de eerste 30 plaatsen. Opvallend was dat tussen de 1e plaats en de 29e slechts 321 strafpunten zaten zodat het hele klassement nog alle kanten op kon.

Opvallend waren nog de equipe de Hoog/de Rijk die bij iedereen olie uit de kofferbak probeerde te krijgen in hoogst ongebruikelijke dikte omdat het Britse Staal het enigszins leek te begeven. Na hen de goede raad te hebben gegeven er vooral veel olie in te blijven gieten hebben ze (na 15 liter olie in het milieu te hebben verstoven) toch Hillegersberg gehaald. Ook viel het ontbreken van een van de van Erkels op maar die is onderweg alsnog ingestapt. Ik weet niet of het door deze spannende beginfase kwam maar ze zijn niet echt in hun gewone doen gekomen en eindigden uiteindelijk teleurstellend op de 39e plaats.

Helaas ken ik niet alle leden bij naam en moet ik mij voor de toerklasse een beetje beperken tot de namen die ik wel ken, met het risico dat ik leden voor het hoofd stoot (waarvoor oprechte excuses op voorhand!).

Mij vielen op:

30 Ernst Dolk/van Dijk

42 Liem/Liem

57 Breevoort/Breevoort

De prestatie van Breevoort/Breevoort moet worden gezien in het licht van het harde dilemma: Job kan navigeren maar wordt doodziek en Catelijne kan navigeren maar moet daar nog wat ervaring in opdoen. Zij kozen om Catelijne te laten navigeren. Ik ben bang dat we nog van hen gaan horen in de toekomst!

Op zaterdag werden de rollen omgedraaid, het hoogste startnummer mocht als eerste weg en het hoogste als laatste. Hadden we tenminste Houg/Houg even achter ons! Nadeel voor ons was dat wij als laatste binnenkwamen in Luxembourg maar gelukkig slaagden de Chinezen er in in fors tempo te blijven aanvoeren en kwamen we niets tekort. Groter was het nadeel 1 uur 20 langer in het duister te tasten en om laat binnen te komen in Brussel (hoewel er menig equipe na ons aankwam). Het ochtenddeel met koffiestop (deze bleek heel nuttig voor het uitwisselen van inzichten over de komende kaartfragmenten!) en twee regularities bracht ons uiteindelijk tegen 16.00 uur in Luxemburg. Wij hadden goede moed en volgens ons 1 bordje gemist dat we wel hebben gereden maar dank zij de plaatsing in de sloot over het hoofd hadden gezien.

De stand was na 2 etappes:

2 van Dalen/Bruens

3 Houg/Houg

7 de Hoog/de Rijk

8 Dolk/Rorife

10 Wijzelf

18 Bartelse/Weitmann

29 Woud/Woud

Toerklasse:

11 Dolk/van Dijk

42 Liem/Liem

57 Breevoort/Breevoort

Ook de sukkelende MG van de Hoog/de Rijk had het gehaald maar had wel een zeiltje onder de auto nodig om even te kunnen uitlekken.

Verfrist na de rust en de maaltijd vertrokken wij goedgemutsts voor het altijd weer zware avondtraject. Na wat gestoeid te hebben met Gulliker/Gulliker die de cameraman van TV West aan boord had tijdens het eerste traject begon het duister te vallen en werd het allengs moeilijker de juiste route te vinden. In het bijzonder staan mij drie situaties nog helder voor de geest.

In een traject met een pijl annex blinde lijn kwamen plotseling allerlei nog niet eerder geziene equipes op de vreemdste plaatsen uit zijwegen of keerden op de route. Hierdoor van slag gebracht was ik blij iets te herkennen en snelde naar de TC waarbij ik de eindstempel liet liggen. Behoorlijk stom want die zijn we nog geen 100 meter voorbij gereden.

Verder stuitten we op een bekende Porsche van van Dalen/Bruens die de bocht gemist leek te hebben en met de voorzijde in de sloot lag. Er was al hevig aan gesjord door wat Volvo’s dus we hebben onze handlier achtergelaten en zijn verder gegaan. Heel zuur want deze equipe was zeker kanshebber op de eindoverwinning die door dit ongelukkige moment blijvend verloren ging terwijl het geen rijdersfout was maar door omstandigheden en stof en zand op de weg de bocht gewoon niet gehaald werd. Toch knap hoe zij zich gerevancheerd hebben met licht dat alleen voor de auto scheen!

De uitslag van traject III zette het klassement wel stevig op zijn kop. Zo rukten de latere winnaars hier definitief op naar de 2e plaats. De constante kwaliteit van Houg/Houg valt hier op alsmede de hoge stand van de nog steeds uiterst belabberd lopende MG van de Hoog/de Rijk. Voor de Rohac equipes betekende dit:

3. Dolk/Rorife

5 Houg/Houg

6 de Hoog/de Rijk

14 Bartelse/Weitmann

17 Wijzelf

19 van Dalen/Bruens

24 Dineaux/van Straaten

Toerklasse:

6 Dolk/van Dijk

27 Liem/Liem

50 Breevoort/Breevoort

Op zondag was de startvolgorde op basis van het klassement, de laatste start als eerste en de eerste van het tussenklassement als laatste. Wij waren zeer verheugd wat later te mogen starten en reden vrolijk naar het eerste proefje. Dit bleek een proefje van 2 minuten door de parkeergarage van Atos Origin te zijn wat nogal ruim bemeten was. Daarna per bol/pijl terug naar Zeeland om daar nog een aantal pittige trajekten voorgeschoteld te krijgen. Natuurlijk trapte ik in een instinker van klasse, vlak voor de start werd de kaartinstructie vervangen waarbij pijl 6 verviel. Wij waren belslist niet de enigen die dit niet opgemerkt hadden en dus deze pijl wel reden. Stom en weer 100 strafpunten.

Ter afsluiting mochten we ons bijna vrij uitleven op Duindigt wat sommigen van ons dan ook deden. Van de equipes die ik zag durfde Dolk het meest dwars te gaan en liet zien ook het stofrijden te beheersen. Wij gingen van start nadat wij door twee toerrijders geblokkeerd waren tot 1 minuut na onze starttijd (waarvoor dank heren!) waardoor wij wat opgewonden begonnen. De twee toerrijders gingen flink van start waardoor wij geen hand voor ogen zagen van het opgeworpen stof totdat een van deze stoere rijders de macht over het stuur verloor en rakelings voor onze auto als uit het niets uit de stofwolk tevoorschijn schoot en ons voorlangs passeerde met een noodvaart om krakend door de houten afscheiding het middenterrein op te vliegen. Een hele schrik mag ik wel zeggen, op de boulevard stond ik nog te shaken. Wij zijn in ieder geval zonder schade (wel langs een illegale weg) de boulevard opgekomen. In het prachtige weer hebben we bij La Galeria nog tot een uur of negen geborreld en later gegeten. Het was weer mooi, mede dankzij het mooie weer en de weinige schadegevallen. Volgend jaar heel graag weer!

Einduitslag:

3 Houg/Houg

5 Dolk/Rorife

11 Hoog/de Rijk

12 van Dalen/Bruens

15 Dineaux/van Straaten

18 Bijster/Bijster

21 Bartelse/Weitmann

Toer:

10 Dolk/van Dijk

22 Liem/Liem

46 Breevoort/Breevoort

Hans van Dalen lacht nog na de platte Porsche.

De Citroen die Ed bijna ramde.

De Rohac pakt de 3 de teamprijs in de SLS 2005.

escort mudanya escort alanya escort tekirdağ escort denizli trabzon escort