|
Zaterdag 9 mei 2004.
Zoals afgesproken verzamelen zich een aantal Rohac en zoals later blijkt aspirant Rohac leden bij Princeville in Breda wat al meteen de eerste zoekopdracht inhield.
Gezamenlijk de lange route ingeslagen naar Beaune en zoals de meteo ons had voorspeld begon het voor Luxemburg te regenen waarna het tot laat in de avond niet meer droog werd. Na een korte stop in Luxemburg om de inwendige mens en de inwendige automobiel te verzorgen en natuurlijk voor de liefhebbers om goedkoop tabakswaren in te slaan verder gereden naar Beaune. Bij aankomst bleken alle klassiekers last te hebben van lekkages van allerlei soort, waarbij de prachtige porsche van Arie en Theo van Erkel alle records leek te slaan, Theo reed met kaplaarzen aan! De volgende dag bracht hij grootdeels door met dweilen.
Die avond geen reguliere maaltijd dus in het Novotel gegeten. En daarna tot laat in de bar de voorpret met elkaar gedeeld.
Zondag 10 mei 2004.
Moederdag dus een keer extra naar huis gebeld. Documentencontrole en alweer een mooie tulpenrallye polo gekregen. En natuurlijk alle andere troep die je toch zo leuk vind en zo graag bewaard zoals schildjes, jaarbordjes etc. Hier komt het startveld voor het eerst volledig bij elkaar en dat geeft leuke ontmoetingen. Die middag wat rondgereden in de omgeving en ergens gelunchd waarna een groot deel naar de Formule 1 ging kijken en een aantal navigatoren zich in het restaurant op de kaarten storten. Daarbij bleek bij een aantal de noordwest Frankrijk IGN kaarten te ontbreken. Dus fluks in de auto gestapt en in de stad die benodigde kaarten aangeschaft. Toen dit bekend werd ontstond een run op deze winkel die al rap uitverkocht was. Aan de hand van de routebeschrijving in het boek de kaarten gesorteerd wat later veel gemak gaf.
Daarna de receptie die goedbezocht was waardoor de gewelven in rap tempo opwarmden tot tropisch niveau. De schade aan het metselwerk bleek later mee te vallen. Aansluitend rekening man een uitstekende maaltijd in een van de vele restaurants genoten.
Maandag 11 mei.
Eindelijk is het zover. Met een vaag gevoel in de onderbuik naar het Mercure voor de start. Beaune uit met bol/pijl waarna het eerste kaartfragment volgde. De eerste regularity was meteen maatgevend voor alle regularities, bol/pijl met afstanden en tijden waardoor al snel alle hulpmiddelen verdwenen en alleen het routeboek en een stopwatch genoeg was om binnen seconden te blijven. De regularities waren dan ook niet doorslaggevend voor de eindstand tenzij je natuurlijk verkeerd reed, wat ook een aantal Rohac equipe’s later overkwam.. Door de recente zware sneeuwval bleek de route niet geheel te berijden waardoor de RP werd ingekort tot enkele minuten. De ochtendetappe leverde 56 equipes op met 0 strafpunten waarvan onze eigen Pieter en Robert terecht bovenaan stonden.
Dinsdag 12 mei.
Natuurlijk als eerste naar de uitslagen kijken en tot onze verrassing stonden wij op plaats zes boven een reeks van coryfeeën. Gauw een foto van gemaakt want dit zou al snel historisch blijken. Overigens op plaats zeven Bert Dolk en Erwin Berkhof. Daarna Beaune definitief verlaten en onderweg naar Epinal. Op het eerste kaartfragment kwamen we Erik Bruens en Marius Hogendam tegen wiens All British Steel het had begeven, aandrijfas stuk. Ervaren als zij zijn hadden ze natuurlijk een reserve bij zich maar die zit er niet zomaar onder en ze konden pas na de lunch weer inschuiven in het veld. Verder perfect gereden maar de rally is gedaan! Helaas kwamen wij met nog zo´n twintig andere equipes vast te staan omdat de equipe 83 zonodig moest kijken of hun mercedes nu echt harder was dan een tegemoet komend peugeotje. Helaas duurde het opladen van de wrakken ruim een half uur en dus fluks richting TC 22 waar wij 23 minuten te laat binnenkwamen. Dan zit je in een geheel ander startveld! Heftige discussies onder de deelnemers over de al dan niet te verwachten neutralisatie. Een vraag ingediend en die kwam de volgende dag retour met jammer maar dit is overmacht en geen neutralisatie.De rit eindigde in het gebied met de etaing´s waar menigeen problemen had het gebied weer uit te komen en met het vinden van alle bordjes. Die dag ook de letter L gemist! Wij hadden die oude weg situatie links van de weg even niet gezien. Die andere 35 driehoekjes en 26 oude weg situaties wel natuurlijk! Die avond het rallyediner bijgewoond, was een rommeltje. Volgende dag excuses en belofte van beterschap.
Woensdag 13 mei
Snel op de lijst kijken wat de gevolgen van het ongeluk voor ons betekende. Weg mooie klassering en nu op de nog altijd ongedroomde 30e plaats maar wel met diverse Rohac equipes boven ons zoals de equipe Bartelse/Weitman en van Dalen/de Munnik.
Vandaag rondje Epinal/le Markstein/Epinal met natuurlijk alle bergpassen in het hele gebied in één rit opgenomen. Leek allemaal simpel maar toch weer een letter gemist en wat seconden tijd op de RP. Mooie rit vooral voor de chauffeurs. Deze etappe mag in geen tulpenrallye ontbreken maar verder weinig over te vertellen. Goede verwachtingen voor de stand! Die avond maar geen risico genomen en zelf een restaurantje gezocht. Zelf heb ik goed gegeten maar anderen dachten daar anders over dus ook elders kan het tegenvallen.
Donderdag 14 mei
Met hoge verwachtingen, gisteren 106 punten dus dat belooft verbetering in het klassement! Helaas niets blijkt minder waar, de dertigste plaats blijft van ons.
Nu van Epinal naar Erpignan, net even onder Reims. Dus door Frans heuvelland met veel bordjes en als klap op de vuurpijl die middag een RP van een uur met 26 kilometer onverhard, maar wel met stof, stof en nog eens stof! Zo fijn dat het overal in doordringt. Het harde werken van die dag wordt beloond met twee gemiste controles, zes minuten tijdoverschrijding en wat tijd op de RP waar wij de weg even misten maar wel wisten te herstellen dank zij een aantal deelnemers die ons langs lieten. We verwachten te zullen dalen met zoveel strafpunten. Die avond in een tophotel en dus daar in het restaurant met één ster uitstekend gegeten. Achteraf was ook het officiële diner goed geweest.
Vrijdag 15 mei
Verrassing! Anderen hadden kennelijk ook veel strafpunten opgelopen want nog steeds 30e!
Onderweg dus naar Ieper met de opsteker dat het meeviel. Kennelijk te opgelucht geweest want meteen twee bordjes gemist, tijdoverschrijding door wielrenners en bij het tanken (dat laatste bleek later geneutraliseerd maar de wielrenners niet). Dus bij de lunch mentaal weer opgekrikt voor de middag. Die ging dan ook wel goed met na een slaapverwekkende rit over de snelweg een snel slottraject in België met 12 controles die we allemaal hadden. In Ieper toch nog maar een keer een restaurantje opgezocht en heerlijk gegeten. Het hotel bood niet veel gezelligheid in de bar maar enkelen van ons hadden een traditie hoog te houden en zijn gebleven tot zij met min of meer harde hand werden verwijderd.
Zaterdag 16 mei 2004
De slotdag alweer van een prachtige week spelen in het buitenland. De start is zoals gebruikelijk in volgorde van de plaatsen op vrijdagochtend, dus wij kunnen uitslapen. We krijgen bij de start twee vervangende bladen waarvan de eerste meteen gebruikt wordt. Ik vergeet in het routeboek aan te geven dat het tweede blad vervangen is, wat later een dure fout blijkt.
Met behulp van de topografische atlas komen we eruit en rijden Nederland binnen via Zeeuws-Vlaanderen. Daar met het laatste kaartfragment dus aan de slag met de kaart in het routeboek. Nog enige opwinding over een boer die de weg blokkeerde met tractoren waardoor de route niet gereden kon worden. Je rijdt dan toch met de top van klassement en wat een opwinding daar dan ontstaat! Allerlei oplossingen volgen zoals tegengesteld rijden etc. Wij pikken de K op en zijn er snel uit. Na een stukje onverhard zien we uitnodigend een zelfstempel staan. Moeten we die hebben of niet? Het routeboek laat het betreffende weggetje niet zien dus uiteindelijk besluiten we hem (als enige dat geeft toch altijd te denken) te laten staan. Later bleek op de nieuwe pagina het weggetje wel te staan dus onnodig 100 strafpunten! Na dit laatste kaartfragment naar Duinrel en wat is dat toch voor raar tijdschema? Daar bleek in de staart een aardig venijn te zitten met een RP op vliegveld Valkenburg die vol meetelde. Toch even verwarrend aan het begin maar we komen er zonder kleerscheuren door met 3 seconden op twee meetpunten. Toppers om ons heen gaan hier fors in de fout. Bij de lunch horen we tot onze verrassing van de Rohac equipe Dolk/Berkhof jr. alsnog eerste zijn geworden. Wij zijn niet de enige die in de fout gingen, de twee eerste equipes dus ook!
Daarna rustig naar Noordwijk en naar het welverdiende bier.
Terugkijkend was deze voor mij 10e tulp de beste tot nu toe. Geen gefriemel om driehoekjes, een eerlijk routeboek ook al was het wel eens moeilijk, goede rally weer goede hotels met aangenaam Rohac gezelschap, onze auto heeft geen gereedschap nodig gehad (voor het eerst in 10 tullips) en de tot nu toe beste stand ever met een 28e eindplaats en slechts 6 rohac equipes voor ons!
Ed Bijster
|
