Stavenrit 14 december 2004 (Uitgezet door Niek Rietveld en Frans Smits)

Tja, ’t was geen makkelijke rit. Vijftien deelnemers voor de sport en zes voor de toer stonden aan de start. Na de startkaart in ontvangst genomen te hebben moesten de deelnemers die voor sport gekozen hadden binnen 20 minuten in Heinenoord aanwezig zijn voor de start van de regelmatigheidsetappe. Deze etappe was 10,68 km lang en het venijn zat hem in het berijden van pijl 2. Als je net vóór pijl 2 gedacht had linksaf te gaan dan bleek dat aangegeven stond dat deze weg doodlopend was en diende een reconstructie plaats te vinden. Dit betekende dat pijl 2 zijwaarts ingereden diende te worden naar de punt van de pijl, en drie maal links naar het beginpunt van de pijl om deze in zijn geheel te gaan berijden. Deze weg bestond echter niet en men diende door te rijden en twee maal links te gaan en nogmaals hetzelfde deel van pijl 2 te berijden op weg naar pijl 3 waar de GTC stond opgesteld. Dit leverde tweemaal de G op. De toer had hier allemaal geen last van, die hadden een heel kort pijltje 2 en toerden na een gezellige stop bij de GTC weer vrolijk door. Slechts één van de toer en één van de sport misten de daaropvolgende Q. Meer moeite had men met de O, men diende hier bij Maasdam de parallelweg van de N217 te nemen en halverwege via een heel klein straatje linksaf te gaan, deze straat krulde onder de N217 door en daar vond men de O. Tien van de vijftien sporters en vijf van de zes toerders misten deze controle! Voor de sport startte na pijl 6 het gemixte één na kortste, kortste route traject. De kortste route werd hier bepaald door de driesprong net voor Cillaarshoek waar achter een klein driehoekje de B te vinden was. Bij de kerk stond nog een H voor de toer welke vreemd genoeg door een aantal sporters gemist werd die wel de B gevonden hadden. Speciaal voor sporters die de B gemist hadden, hadden we nog een A geplaatst in een parallelstraatje tegenover de kerk maar ook deze alternatieve één na kortste route werd niet door iedere sporter herkend. Over de één na kortste route tussen pijl 8 en punt 9 hadden drie deelnemers een andere mening, men diende pal vóór punt 9 om het driehoekje heen te rijden. De T in Klaaswaal werd door 11 sporters niet gevonden, waar vonden zij de één na kortste route? Ook pijl 12 leverde 7 slachtoffers bij de sport en bij de toer 3 stuks op. Meten is weten! 50 meter te vroeg rechtsaf leverde een V op en die was toch echt Vout! Bij de goede afslag werd je beloond met het stempel 507. De rest van de route was niet zo moeilijk alleen vonden 6 equipes uit de sport en slechts 2 van de toer het nodig om op weg naar de Blauwe Steenweg de zuidelijke route te nemen en deze was wederom Vout! Het lusje bij Polder Moerkerken moest tegen de wijzers van de klok in genomen worden en daardoor misten er een aantal het stempel 911. Daarna kwam je al heel snel bij TC2 en was het afgelopen met de pret. Snel terug naar de Prinsencorner waar iedereen beloond werd met een staaf en waar nog een frisje of iets anders genuttigd kon worden. Na wat gereken bleek de toer gewonnen was door een team wat pas sinds 14 dagen lid is van de Rohac, Annette en Gerard van Schoonhoven! Nu hadden deze inwoners van Mijnsheerenland wel het voordeel van een thuisrit maar in de toekomst dienen we toch rekening houden met dit team! Bij de sport ging de overwinning naar Jaco van Hoog en Bas de Rijk. Zoals Pieter Bartelse al zei: Na het behalen van het Nederlands kampioenschap toer rollen ze nu de hele Rohac ook nog eens op.

Een ding zeker: het heeft Niek en mij een hoop tijd gekost maar wij hebben veel plezier aan deze rit gehad, wij hopen jullie ook!

Frans Smits.