Verhoeks-Bruens 2de

Verslag Gelderlandrit (Ed Bijster)

Op 10 juni konden de liefhebbers weer van start voor alweer de 11^e Classic Geldelandrit. Omdat de start voor ons toch wel ver naar het oosten is gelegen, zijn we er de afgelopen jaren steeds in geslaagd om te laat aan te komen, waardoor we natuurlijk geheel verkeerd en in de stress de rit begonnen. Dit jaar zouden we dat anders doen en dat lukte zowaar, zodat we met koffie en goede gesprekken geheel ontspannen naar de start toe konden leven.

Na ontvangst snelden wij noordwaarts onderwijl natuurlijk het eerste kaartfragment bestuderend. Daar was al meteen een kleine wijziging op maar die leverde niet echt veel problemen op. Volgens mij ging dit traject, “Even opwarmen” verder best aardig. Erg handig was wel dat ook de relevante bepalingen uit het reglement waren afgedrukt in het routeboek. Het traject eindigde met een blinde lijn en te zien aan de auto’s om ons heen ging dat niet een ieder gemakkelijk af.

Van TC2 naar TC3 was genaamd “Voor de scherpe navigator” met alweer het combisysteem met punten, pijlen en een vlak. Geheel tegen de natuur van de navigator in was het hier kennelijk de bedoeling niet eerst de opdracht om in het vlak de langste route te rijden uit te voeren want dan reed je het vlak uit en kon vervolgens alleen verder door een overtreding op de regels uit het betreffende reglement te maken.Ook de opdracht van punt 5 naar punt 6 leverde ons wat hoofdbrekens op tot ik het juiste weggetje ontdekte. Inderdaad stond daar gelukkig een letter. Pijl 8 was niet geheel te rijden dus snel het reglement erbij waarin we vonden dat zoveel mogelijk van de pijl moest worden gereden. Te zien aan de vele stilstaande auto’s was deze ogenschijnlijk simpele opdracht toch een hersenbreker.Ook van pijl 9, die evenmin geheel te rijden was, naar de TC3 was nog een route waarover bij een goed glas bier te praten viel.

Van TC3 naar TC4 een stukje A1 en vervolgens een puntenrit waarbij het zaak was de relevante reglementsbepalingen juist toe te passen. Dat resulteerde in een groot aantal lusjes, maar wel te doen leek ons. Aan het eind hiervan wachtte ons de prima lunch. Op de parkeerplaats bevonden zich weinig mensen, iedereen was of binnen in de airco of buiten weggekropen in de schaduw. Het was inmiddels indrukwekkend warm en dan is het zwaar in een klassieker zonder airco. Pas later ontdekten we waarom de equipe van Erkel-Brouwer met de ramen dicht reed. Hun magistrale Ford imitatie Shelby Mustang is, naast een bijna te groot aantal PK’s voorzien van een adequate airco! De Rohaccers hopen natuurlijk dat zij de rit, waarvoor deze auto is gebouwd, Amsterdam Peking in Juli in goede staat zullen volbrengen.

Na de lunch meteen weer wakker geschut met “Even links en rechts kijken” een vak langste route met toch wel wat aardige instinkers. Vervolgens de ware breker van de dag “Eenvoudig kaartje uit 1844” dat bij de TC6 werd uitgereikt. Meteen na de start controle op extra kaartmateriaal, maar ik ben er van overtuigd dat ook dat niet geholpen zou hebben. Deze equipe worstelt hier jaarlijks mee en staat open voor een cursus kaartlezen uit 1800! In het kaartje was een stukje moderne kaart gekopieerd wat erg behulpzaam was want ineens wist ik de weg weer te vinden. De juiste locatie is mij ontgaan maar we vonden controles op nogal verrassende plaatsen. Dat ook hier equipes foutloos doorheen kwamen vervult mij met diep respect.

Het volgende traject hadden de toch wel sadistisch aangelegde uitzetters pacenote’s ingelast. Wie de Coppa d’Europa had gereden, had al enige ervaring hiermee. Het Gelderlandsysteem vond ik veel duidelijker zodat het niet echt een probleem opleverde. Alleen werd deze rit wel met wisselende snelheden als regularity gereden. Zelf had ik met rekenmachine en tijdtabel de passeertijden uitgerekend en dat was erg plezierig. Volgend jaar graag weer pacenote’s na de lunch!

Ons resten nog slechts twee etappes en het bier begon te lonken! Nog even “Langs de oude ijssel” met een combisysteem met vak langste route en een grensbenadering. Peace of cake maar dat lijkt alles als je rijdt. De sportklassers mochten vervolgens nog de tanden zetten in “De Betuwellijn” met punten vrije route. Lijkt makkelijk maar op de punten wel goed zoeken of er iets staat.

Afsluitend bol/pijl terug naar de uitspanning in Ellecom, waar het eerste biertje overtroffen werd door de smaak van het tweede etc. Er hing al snel een uitslag die mij ernstig verheugde (14^e) maar ook verbaasde, want ik kon de strafpunten niet helemaal thuisbrengen. Omdat wij geen tijdstraf hadden vielen we fors terug na correctie naar de juiste strafpunten (100 in plaats van 30 per controle). Wij gooiden de handdoek in de ring en vertrokken naar huis zonder het bekende buffet af te wachten. Helaas misten wij daardoor wel het uitreiken van de uitleg. Misschien kan één van de deelnemers ons nog voorzien van een kopietje? Stuur maar naar postbus 128, 3130 AC Vlaardingen en onze dank zal groot zijn!

Uitslag:

Sportklasse

2. Linus Verhoeks-Eric Bruens

4 Houg-Houg

6 Bartelse-Weitman (goed herpakt Robbert!)

20 Bijster-Bijster

21 Dinaux-van Straaten

34 van Erkel-Brouwer

47 Breevoort-Breevoort

Toerklasse

9 Schoonhoven-Schoonhoven

16 van Ewijk- van Ewijk