Op donderdagavond 24 augustus 2006 baant Robert zich een weg met de bekende rode MGB GT V8 richting een tochtige parkeergarage in Scheveningen. Hij pakt een snelheidsovertreding op de heen- en terugweg op de Utrechtse baan. Jawel, de trajectcontrole aldaar werkt nog steeds. Reden, een versleten linker stuurkogel volgens de heren in Leimuiden. De betreffende auto was een paar maanden eerder vlekkeloos door de APK gekomen en sindsdien was er nauwelijks meer mee gereden. De remolie maffia werpt zich nu op de stuurkogels ! Op de bewuste donderdagavond wordt er nauwelijks meer naar gekeken en de auto is goedgekeurd.

De vrijdag

Traditie getrouw verzuipen we in de regen op de boulevard in Scheveningen, maar het weerzien met alle andere rallyvrienden na de zomervakantie maakt veel goed. Voor de start- en finishlocatie van de rally is weer gekozen voor pizzeria La Galeria. Alhoewel het personeel allervriendelijkst is blijkt het een locatie die voor zo’n groot evenement veel te klein is. Vooral op zondag aan de finish kan je er over de hoofden lopen. De nodige dokumenten worden gecontroleerd en bescheiden uitgereikt. En dan snel door de regen naar de start. Naarmate de eerste bol-pijl, gevolgd door een kaartje met pijlen, vordert klaart het weer al op en wordt het een prachtige zonovergoten dag. Het eerste deel eindigt bij Expo-Haringvliet, waar we voorheen naar binnen mochten voor een broodje, maar nu op het parkeerterrein met een lunchpakketje in de hand rond de bomen mogen scheuren bedoeld als testje. Het komt er cynisch uit maar het was wel leuk. Via do nodige pijlen over de Zuid-Hollandse eilanden komen we op Noord-Beveland het tweede testje tegen waar de chauffeurs weer fors op het gas mogen. In de buurt van Oostkapelle verrijden we de eerste regularity van de dag. Via Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen en een stukje kaart in Belgie bol-pijlen we naar het Holiday Inn hotel in Diegem. Het leek allemaal heel simpel die eerste dag, maar dan toch 403 strafpunten. Dat is het karakter van een goed uitgezet evenement, het lijkt allemaal prima te lopen en dan blijkt dat we toch vier controle’s hebben gemist, hulde voor de uitzetter. Het prachtige diner in het Holiday Inn deed ons het lunchpakketje van die dag vergeten.

Het begon helaas op zaterdag als een wat druilerige dag, maar gemiddeld genomen was het droog. Er wordt vandaag in omgekeerde volgorde gestart, dus wij mogen als een van de laatsten weg. Daar gaan we weer, ook vandaag is er weer een lunchpakket maar die zijn al lang op als wij vertrekken. De lunchpakketten van de zondag worden aangesproken,dat heeft natuurlijk wel gevolgen voor de zondag.

De navigatoren worden getrakteerd op kaartjes 1:50.000 en 1:100.000 die,volgens Robert erg moeilijk te lezen zijn, met als laatste een geblazen kaartje van een orgineel 1;200.000. Uit ervaring weet ik dat het op zulke kaarten heel lastig navigeren is. Maar we belanden zonder al teveel straf op het Aerodrome bij St-Hubert. Ook na St-Hubert blijft het spannend, we ploegen door een regularity en Robert stort zich op een kaartje uit 1964. Het in de auto vervoeren van ander kaartmateriaal dan verstrekt door de uitzetter is verboden. Door de omgekeerde start volgorde komen we als een van de laatsten op de Place Guillaume II. Om niet de chinese hond (kat) in de pot de vinden eten we gewoon biefstuk op de Place.

De zaterdagnacht

Als je als laatste start rijd je ook het grootste deel van de avond- en nachtroute in het donker.Het Euro Space centre vinden zonder veel problemen. We eten daar een frietje en zien iedereen weer vertrekken.

Als wij uiteindelijk ook mogen is het aarde donker en volgens Robert missen we op het eerste stuk route 400 meter van de pijl, we moeten langer doorrijden parallel aan de snelweg. Het enige stuk weg wat dat ligt is een geitenpad wat voor het laatst bereden is door Erwin Rommel met een tank in 1942. Wij rijden er uiteraard ook in want we missen 400 meter. Ruim 15 minuten later komen we tot de conclusie dat de TC misschien op een iets andere plaats stond, maar het leed is al geschied. Vervolgens belanden we in de stress nog een keer op een slecht pad waar we een weg naar rechts gemist zouden hebben, we gaan weer terug. De weg naar rechts was er niet maar inmiddels liggen we wel 5 minuten van het half uur af.

Gelukkig duiken Olaf Pothoven en Rob van den Berg achter ons op en samen maken we een hoop tijd goed. Die vooroorlogse Traction gaat enorm hard. In de loop van de nacht gaat het tempo eruit omdat we in een treintje van toerklassers belanden waarin voor ons het tempo veel te laag ligt. Joost Chermin en Marleen Hendrikse belanden in hetzelfde spoortje. Zij proberen een afstekertje in de route maar verliezen daar veel tijd op een blubberpad, misschien hebben ze daar de rally wel verloren. Ed Bijster en zoon Joost worden vanachteren hard gepakt door de latere winnaars Harm Lamberigts en Bart den Hartog. Bijgaande foto laat het resultaat zien. Om twee uur ’s nachts hebben ons eerste biertje van die dag in het Holiday Inn.

De zondag

De lunchpaketten waren dus inderdaad op ( zie boven ). Op de zondag was er vrijwel direct na de start al een testje. Dat gaf een probleem, want iedereen kwam na een stuk snelweg van 70 km ruim op tijd aan. We moesten drie kwartier wachten voordat we eindelijk mochten starten. Dit gooide het hele tijdsschema van de zondag in de war. De TC’s van de zondag werden uiteindelijk geneutraliseerd. De route door Zeeland was zeer aantrekkelijk, maar in het verleden was de zondag nog wel eens scherprechter nu niet. Het was een makkelijk te rijden route. Het enige lastige punt was een herconstructie vlak voor de test bij de Zeelandhallen, maar deze herconstructie was niet afgedekt door een stempel of letter. Voor de test moest er weer even gewacht worden en dan worden stempelkaarten vergeleken. Veel equipe’s gingen op dat punt terug om alsnog de stempel en letter op te pikken. Jaco de Hoog en Bas de Rijk verspeelden een prachtige klassering door een kapotte versnellingsbak op de laatse dag. De finish op de boulevard was zonovergoten en heerlijk, maar zoals ik het verslag begon in een te kleine Galeria. De uitslag kwam er niet. Ondanks alle prachtige schermen en computers van Atos Origin klopte er iets niet in het programma en dus geen uitslag.

Kritisch verslag, ja maar dat mag toch. De route was fantastisch, hulde Erwin. Volgend jaar weer !!!!

Paul van Houten en Willem Brandt stonden een groot deel van de zaterdag stil met een kapotte dynamo.