Op 21 oktober 2009 verzamelden zich 27 equipes op de startlocatie het Wapen van Alblasserdam voor de Wildrit 2009. De startlokatie bleek prima gekozen, in een eigen zaaltje werden alle deelnemers vlot bediend en voorzien van een smakelijke maaltijd tegen een alleszins betaalbare prijs. De start van de rit verliep dan ook redelijk probleemloos. Wel vinden uw organisatoren het jammer dat niet alle inschrijvers ook daadwerkelijk verschenen. Wij kunnen ons voorstellen dat er iets op het laatste moment tussenkomt, maar dan weten wij dat graag tevoren, zodat we niet onnodig op het misschien alsnog verschijnen van de ontbrekende inschrijvers wachten.
Maar met een deelnemersveld van 27 equipes hebben wij natuurlijk over de belangstelling niets te klagen. Bij het controleren van de rit sloeg mij de angst om het hart, een angst die iedere uitzetter wel kent. Is de rit niet te eenvoudig en zal er wel een klassement tot stand komen?
Nadat de laatste equipe op weg was geholpen, zijn wij de route opgegaan en hebben we een knelpunt geselecteerd, waar we inderdaad konden zien dat niet alle equipes het trucje helemaal door hadden. We zagen equipes van verrassende kanten langskomen, te weinig keren langskomen, kortom er werden daar echt strafpunten opgelopen en dat ziet een uitzetter nu eenmaal graag.
Een goede uitzetter heeft namelijk een lichte en ongevaarlijke afwijking, hij schept er genoegen in om het de deelnemers lastig te maken en vindt het best leuk als hij ziet daar in geslaagd te zijn.
helaas restte ons weinig tijd op de route, want bij aankomst van de eerste equipe horen wij natuurlijk weer op onze post te zitten om meteen de strafpunten voor het klassement uit te rekenen.
Zowel in de tourklasse als in de sportklasse was sprake van ex aequo resultaten voor twee equipes. In het bijzonder de equipe Voskuyl/Voskuyl/Voskuyl verdiend vermelding. Vader Voskuyl bemande de auto met dochter en zoon, die toch menig tourklasse equipe achter zich liet door met slechts één fout te finishen. Chapeau en dat belooft veel voor de toekomst. Hier werd derhalve wel de regel toegepast dat de auto met het oudste bouwjaar dan voorgaat, zodat de equipe Eriks/Veenenbos met de eer en de flessen wijn ging strijken.
Ook in de sportklasse was de strijd heftig en eindigde de equipe Woud/Bruêns op de tweede plaats dan zij het frisse bouwjaar van de vrijwel nieuwe BMW waarmee ze reden en ging voor de zoveelste keer onze voorzitter met zijn broer Peeters/Peeters met de wij er vandoor.
De gehele uitslag vindt u uiteraard binnenkort op onze site.
Rest mij om u nu al te attenderen op het jaarlijkse hoogtepunt, de Stavenrit op 16 december a.s. De enige rit waar u altijd met een prijs in de vorm van een boterstaaf thuis komt, alwaar u deze traktatie vol trots aan uw gezinsgenoten kunt presenteren als door u met bloed, zweet en tranen verdient tijdens de rit. Deze rit wordt uitgezet door Theo van Erkel en ondergetekende op het altijd stikdonkere Goeree Overflakkee, dat we dit jaar aan de westzijde zullen bezoeken met start en finish in Stellendam. Zoals u gewend bent, zal ik u de komende tijd op de hoogte houden van de voorbereidingen van deze rit.