Eigenlijk zouden wij de Classic 500 Challenge aan ons voorbij laten gaan, de maand september is normaliter gereserveerd voor vakantie en mijn vrouw.
En precies in die maand werd de nieuwe rally “Classic 500 Challenge” verreden.
Mijn vaste bestuurder Ros Pavlik heb ik diep moeten teleurstellen, geen deelname.
Tijdens het plannen en boeken van de vakantie ontving ik een email dat er nog plaatsen over waren voor de rally, het ging toch knagen. Dus met enige creativiteit mijn vrouw helemaal gelukkig gemaakt met een schitterend geplande route door Italië, met een voor mij wel hele gunstige thuiskomstdatum. Na onze thuiskomst ben ik precies 3 uur en 35 minuten thuis geweest om vervolgens in de Porsche 356 te stappen op weg naar de startlocatie Fort Bronsbergen te Zutphen. Op de donderdagavond nog snel de documentencontrole kunnen doen, en de stickers geplakt. Het viel ons op dat we veel bekenden tegen kwamen van de Tulpenrallye, dat is dan een gezellig weerzien.

Vooraf was aangegeven dat er gereden werd met zogenaamde GTC zones, eerlijk gezegd hadden wij nauwelijks ervaring in het rijden van regularities, en de keren dat we het wel hebben gedaan, liep het voor geen meter. Gelijk bij het eerste traject gingen we op GTC’s rijden, dat is pas echt lekker beginnen met een regularity fobie. En de angst werd direct bij de eerste GTC gegrond, bij een niet geheel met de kaart overeenkomende situatie (cirkeltje) te ver
doorgereden naar links, bocht naar rechts gemist, daar achter stond natuurlijk de GTC, de eerste strafminuten zijn binnen. Die strafminuten had ik vooraf eigenlijk al ingecalculeerd, dus geen paniek. Eureka !! het volgende GTC traject weten we wel goed te doorstaan en dat geeft ons moed. De volgende GTC trajecten zijn dan gelukkig pas weer na de lunch.
Voor de lunch moeten er nog wel een testje verreden worden. Bij testjes kan de spanning in een auto nog wel eens hoog oplopen, de bochten in het parkoer en instructies van de navigator volgen elkaar in een hoog tempo op, in dit soort situaties is de mens geneigd om alleen maar in hun oertaal te kunnen reageren. U snapt ons probleem als ik hier uitleg dat mijn bestuurder van origine een Tsjech is. Er wordt Hollands gesproken, Hollands aangehoord en vertaald in het Tsjechisch om vervolgens het stuur een ruk naar links of rechts te geven. Ik heb inmiddels begrepen dat ook equipes zonder deze handicap moeite hebben met het rijden van testjes. Wij gaan op safe, geen dure reglementaire strafminuten oplopen, dus we pakken gewoon wat strafseconden.

In de middagetappe overleven we de GTC trajecten met verve we pakken slechts 2 minuutjes, zouden we het echt gaan begrijpen ?? Gezien onze misser bij de eerste GTC was ik niet erg gerust op de score, de tussenstand gaf echter een 2e plek aan, 2 minuten achter op nummer 1. Door een goede middagetappe ontvingen wij bij het diner de dagprijs voor beste Toerklassers.
We stonden slecht 3 minuten los van nummer 2.

Dag 2 begon direct met een zelfstart voor een GTC traject, kort na de start volgde even een moeilijke situatie met een driehoek die vrij lang doorgereden moest worden, daar verloren we wat tijd maar wisten deze als “geoefende” regularity-rijders voor de GTC weer op tijd te rijden. In dit traject zat ook een leuke constructie waarbij veel equipes tegengesteld gingen rijden (3 x stempel K). Wanneer je de route wel goed reed, was het wel zaak goed tempo te houden om op tijd bij de TC te komen, we haalden hem net. Na de lunch was het goed opletten met de punten die slechts eenmaal aangedaan mochten worden. In korte sessies werden de TC’s aangedaan daarbij goed opgelet diende te worden welke pijlen wel en niet bereden moesten worden.

Aan de finish bleken we in de ochtend etappe een gaatje te hebben geslagen met nummer 2, 15 minuten. En na een paar biertjes volgde de definitieve uitslag (hulde voor de rekenkamer), eindelijk onze 1e overwinning als equipe, door motorpech hadden we die in de Tulpenrallye nog misgelopen.

De Classic 500 Challenge hebben wij ervaren als een gezellige en strak georganiseerde rally, Martin en Frans (en medewerkers) bedankt, en blijf vooral die mooie onverharde weggetjes vinden.

Equipe Ros Pavlik en Wim Aalders (136, Toerklasse)