Onze leden waren afgelopen weekend weer zeer actief.
In de uitslag van de Star rally vinden we de volgende equipes terug:
Sportklasse:
Mark Moerman/Bas de Rijk EERSTE!!!!!!
Frans de Zoete/Jens Vanoverdeschelde 10e
Jan Brinkman/Sander Morel 11e
Toerklasse:
Ad en Elvira Kattestaart 4e
Kerst en Erik Koeze 7e
Kees Eriks/Frank Veenenbos 8e
Edwin Tieben/René Prins 15e
Mark en Bas GEFELICITEERD, dat beloofd heel wat voor de Tulip 2011 waarvolgens betrouwbare bron deze equipe ook aan deelneemt in deze samenstelling. En ook de anderen gefeliciteerd natuurlijk.
Wat betreft de ATM Maarten en Peter PROFICIAT en hieronder een verslagje:
Donderdag voor de ATM werd ik stevig verkouden. Twee dagen met koorts rustig aan gedaan om zo goed mogelijk bij de start te kunnen verschijnen. Tijd en puf om de auto goed te prepareren is er niet. Suuz heeft geluk. Haar Alfa Romeo Giulia had ik eerder die week al klaar gemaakt en voorzien van extra verlichting. De laatste 3 uur rijden we immers in het donker.
Zaterdag om 5.45 arriveert Peter en we gaan samen met Suuz opweg om Jenneke op te halen. Eenmaal op de snelweg wordt weer duidelijk dat het in de MGB niet echt warm wordt. Net als in de Giulia trouwens. Met een stevig tempo rijden we naar St Niklaas. Het is zaak om tijdig aanwezig te zijn want het duurt uren voordat je aan de beurt bent om een kopje koffie met zoete broodjes te krijgen. Dit jaar wederom geen uitzondering. Daar moet het JPR Kartcenter toch eens wat aan doen.
De start van de sportklasse verloopt lekker soepel en snel maar ik begrijp van Suuz dat het bij de toerklasse een drama is. Zij starten vanuit een Profile Tire Centre, waar ook de documentencontrole is, en daar heerst totale chaos. Maar goed, wij zijn lekker opweg. De wegen zijn weer leuk gekozen en de systemen zitten goed in elkaar. Stevig puzzelen voor de navigator met telkens onverwachte blokkades. Voor de rijder is ook genoeg te beleven. Je kan best wat gas geven op de modderige wegen en zo nu en dan, als het moeilijk wordt, houd ik me even in zodat Peter genoeg tijd heeft om te herconstrueren. Zolang hij aangeeft dat ik bijvoorbeeld heel scherp moet rijden, missen we ook geen bordjes. In de sportklasse rijden we geen regularities. Dat is echt een genot wat bij de toerklasse rijden ze die aan de 30 km/u en dat is vervelend langzaam.
De ochtend:
Wij starten met een ingetekende lijn met diverse keercontroles, verlegde wegen en bijgetekende driehoekjes. Goed meten en opletten welke wegen wel en niet bereden mogen worden is hier het devies. Met een hese stem blaf ik af en toe wat controlebordjes naar Peter. De verkoudheid is nog niet over. Daarna gaan we door met een punten één na kortste route. Hier zijn stukjes weg weggegumd zodat je goed moet opletten wat wel en wat niet te rijden. Later in de kaart blijken heel wat wegen niet te bereiden te zijn zodat je steeds verder opzoek moet naar een punt waar je de route weer kunt opnemen. Jammer is hier dat we veel tegen het verkeer van de andere klassen inrijden. Oppassen dus. We vervolgen met een grensbenadering. Ook hier staan veel meer wegen op kaart dan in werkelijkheid te berijden is. Tussendoor krijgen we diverse gestileerde bol-pijlen waar geen trucjes in zitten. Dit zijn echte verbindingsstukken. Halverwege de ochtend is er een koffiestop. Dat verloopt lekker soepel. We kunnen er voor kiezen om hier 15 minuten pauze te houden of om direct door te gaan. Wij kiezen voor het laatste. Vervolgens serveert de uitzetter een ingetekende lijn met blokkades. Hier is het werderom zaak om de werkelijkheid goed te vergelijken met de kaart. Een instinker was een doorgetrokken bermlijn op de weg. Daar mag je niet overheen. Jammer dat het weggetje heel erg slecht was en sowieso ondoenlijk voor de B. Was de weg wel berijdbaar geweest dan hadden we hier een fout gemaakt.
De middag:
De lunch is bij Snowbase waar 1 dame iedereen van broodjes en drank voorziet. Het laat zich al raden. Ook hier staat een lange wachtrij. Er loopt genoeg personeel rond maar die zijn bezig met de rest van de gasten van Snowbase. Tijd om tafeltjes af te ruimen is er niet. In de enquete van de organisatie achteraf wordt gevraagd of we het bezwaarlijk vinden om een lunchpakketje bij de start te ontvangen. Zolang er tijdens de rit maar sanitaire voorzieningen zijn, vinden we dit een goed idee. We vertrekken met een gestileerde bol-pijl. Na enkele situaties maakt de uitzetter een fout. Omdat er, na wat rondrijden, geen andere mogelijkheden zijn, kiezen we automatisch de juiste weg. De route vervolgt met een cross the lines. Altijd een leuk systeem waarbij je als rijder makkelijk mee kunt puzzelen. Ook hier heeft de uitzetter de kaart handig bijgewerkt door van bijwegen hoofdwegen te maken. Vervolgens gaan we door met een pijlbenadering. Je rijdt hier eerst de pijl en daarna rijd je een zo klein mogelijk rondje om de pijl heen. Op kaart kon veel maar in werkelijkheid niet. We beleven maar herconstrueren. Ook waren enkele pleintjes verlegd zodat nauwkeurig meten een absolute must was. Heel goed bedacht. Met een wat saaie ingetekende lijn reden we terug naar de koffiepauze bij Snowbase. Stom van ons dat we klakkeloos twee keercontroles opschreven. Bij het wegrijden zag Peter dat er wederom in de kaart geknoeid was. Een van de controles was dus fout. Jammer, hij stond al op de controlekaart. Aan het einde van de ingetekende lijn overspeelt de uitzetter zijn hand. Hij heeft een stuk weg weggegumd maar dit is de enige mogelijkheid om in werkelijkheid naar de finish te geraken. Zijn bedoeling was om via niet-kaartwegen door te rijden. Dat kan niet. Er moet een duidelijke aanleiding zijn om over niet-kaartwegen te rijden. Bijvoorbeeld als een kaartweg overgaat in een niet-kaartweg. Dat was hier niet het geval.
De namiddag:
Met een leuke instinker met een zeer scherprijder verlaten we de parkeerplaats van Snowbase. De schemer valt en we krijgen een nieuw systeem, het J systeem. Je rijdt eerst door een punt en vervolgend over een stukje ingetekende lijn in de vorm van een J. Dit is een leuk systeem. Het lijkt ingewikkeld maar is het niet. Wel leidt het de aandacht wat af van de verschillen tussen kaart en werkelijkheid. We vervolgen met een pijlenrit (wegen eenmaal bereden mogen enkel in voorwaartse richten bereden worden). Inmiddels is het donker en het gemis aan extra verlichting op de MGB wordt duidelijk. Het wordt nu echt moeilijk om de weg en de letters te zien. Daarbij moeten we nu wat vaker terug rijden om te zien wat de juiste weg is of om een controlebord in de lichtbundel te krijgen. Het knipperlicht dient nu als achteruitrijdverlichting… Bij pijl 2 zijn we de uitzetter te slim af. Pijl 2 kent een klein haakje zodat je via een parkeerterrein de pijl moet starten. Echter in werkelijkheid bestaat het doorsteekje vanaf de parking niet en rijd je pijl 2 een 10-tal meter later op. Daarom moet je een hele omrijdroute maken om deze 10 meter alsnog op te halen. Hierin krijgen we achteraf gelijk. Eenmaal bij de finish bij Morres plof ik moe maar voldaan in een stoel. Er zijn dagen dat ik me beter gevoeld heb. Inmiddels ben ik weer zo schor dat ik nauwelijks boven het geroezemoes uitkom. Het wordt lang wachten op de uitslag. Het lijkt erop dat we 1ste overall worden in de sportklasse. Dus wachten zullen we. Peter heeft intussen veel overleg met de uitzetter. Die vraagt zich af waarom we bepaalde lettercombinaties hebben. Na diverse protesten van deelnemers blijken we inderdaad de 1ste plaats te hebben behaald. Yes!
Extra leuk is ook dat enkele deelnemers van onze cursus voor kaartlezen het ook goed gedaan hebben. Chapeau!
Maarten
Site Admin
Re: 2010 november ATM
by Jerry » Mon Nov 29, 2010 9:00 pm
Voor ons was dit de eerste ATM. Maarten had ons getipt dat dit een leuke rally zou zijn.
Zaterdagochtend was het al vroeg op want we moesten ons om 07:09 uur melden bij de indoorkarting in St Niklaas. Gelukkig was er niet de sneeuw gevallen die men aan het begin van de week voorspeld had.
Keurig op tijd kwamen we aan in St Niklaas waar het al een drukte van belang was. Na het ophalen van de documenten in de vrieskou de nummers op de deuren geplakt. Daarna na moesten we al snel op pad naar het Profile Tire Centre in Beveren waar de officiële start was. We hadden startnummer 10 dus hebben we niet zo lang hoeven wachten zoals we later van andere deelnemers hoorden.
Om 08:40 uur op pad voor Traject 1. We hadden het gevoel dat het wel goed ging alleen de regularity was nog niet helemaal duidelijk voor ons. Totaal 2 rc’s gemist maar ook de nodige punten voor afwijking in de regularity. De regularity’s gingen in de loop van de dag steeds beter. Bij het laatste traject (4) hadden we nog maar 23 seconden afwijking.
De hele dag hebben we over leuke modderige wegen gereden. Door het grote aantal deelnemers reden we af een toe in een treintje, maar het grootste deel van de dag ging het wel goed.
Uiteindelijk traject 4 in het donker geëindigd. Om 19:00 uur zaten we moe maar voldaan aan ons avondeten in La Place in Hulst. We hadden het gevoel dat het best wel goed was gegaan. Her en der hadden we toch wat rc’s gemist. Uiteindelijk zijn we in de classic klasse 22e geworden. In de totaal stand van de tourklasse 27e. Op zich zijn we hier wel tevreden mee.
Volgend jaar zijn we weer van de partij en gaan dan voor een hogere klassering.
Jerry