Verslag van Hans van Dalen
Betreft: ABC rally
Equipe: startnr. 21 Hans van Dalen/ Erik Bruêns
De ABC rally was dit jaar neergestreken in het hoge Noorden. De start was in het gehucht Niebert, nog nooit van gehoord. Na enig speurwerk en rekening houdend met de gebruikelijke mist in deze tijd hadden Erik en ik afgesproken om in het nabije plaatsje Roden te overnachten. Ik moet zeggen voor een weekendje vrij af een perfecte plek om te overnachten.
Komende uit een nabij gelegen restaurant viel het mij op dat alle vrijgezelle vrouwen vanaf 30 tot zestig jaar een danspartij bezochten. Ik vond het wel zielig, maar rekening houdend met de dag van morgen, liet ik het bij een vlugge begroeting en liep door.
De andere ochtend waren wij rond 09.00 uur bij de start en hadden alle tijd om iedereen te begroeten. Geen technische controle, alleen een eenvoudige documenten controle en na onze stickers en bordjes geplakt te hebben, wachten wij op de dingen die zouden komen.
De start was opgepept met een echte startboog en Arthur liep rond als een prins.
Hij had het kennelijk naar zijn zin. Hij bromde iets dat wij het niet eenvoudig zouden krijgen.
Een paar minuten voor de start kregen wij ons routeboek en hadden snel door dat wij na 40 meter scherp rechts moesten en baanden onze weg.
Het was schitterend weer, weinig wind en de zon zorgde dat de laatste mistflarden verdwenen.
Het viel ons op dat wij ook deze keer aan de uitzetter even moesten wennen. Rutger Kwant was niet overmatig constant met de gebruikelijke te verwachten routecontroles en zo begonnen wij met het noteren van de Z.
Het was voor de bestuurder opletten geblazen, je moest elke scherprijder ook echt scherp rijden wilde je niet een controle over het hoofd zien. Wij kwamen regelmatig door dorpjes met een 30 km zone en trouw dat wij zijn hielden wij de rem erop. Maar zodra het weer kon konden wij de vaart er goed inhouden en ook de gebruikelijke herconstructies hadden wij snel door en waren regelmatig ruimschoots op tijd bij de TC%u2019s.
DE blinde lijn van de 2e sectie van de ochtend etappe was een blinde lijn gecombineerd met een ingetekende lijn. Het was nog wel even overleggen of wij de T zouden opschrijven, maar wij vonden allebei dat er een knikje was. En dat bleek juist te zijn en voelden dat wij goed in het veld lagen. Ook bij deze TC hadden wij alle tijd om rustig het volgende traject in te tekenen, pijlen/punten kortste route gecombineerd. In deze sectie was er ook een regelmatigheid en met een betrouwbare Twin tot in de perfectie afgesteld, begonnen wij aan onze regelmatigheid. De moeilijkheidsgraad lag niet zo zeer in het vinden van de weg, maar het addertje, zo dachten wij, zou zich voordoen daar waar wij een dijkje moesten oprijden, en kort daarna zouden worden afgevlagd. Niets van dat alles, wij reden dijk op dijk af en kwamen op een weg met 30 windmolens. Nu dan staat de GTC achter zo%u2019n windmolen, maar ook hier konden wij geen GTC herkennen. Uiteindelijk reden wij met een bolle bocht een dijkje op en zagen overdwars een controlepost staan. Nu dat moet kat in het bakkie zijn. Wat blijkt later dat wij 29 seconden er naast zitten en wij niet alleen. Iedereen heeft van 25 tot 50 strafseconden, onbegrijpelijk. Wij naar Arthur en vragen om repliek. Doodleuk komt van zijn kant dat hij de regelmatigheid heeft opgenomen met een bewust verkeerd afgestelde Halda, of anders gezegd: %u201CWij hadden maar de trip check moeten rijden%u201D dan hadden wij de afwijking kunnen opmaken. Achteraf blijkt dat niemand de regelmatigheid goed heeft gereden en zo gaan wij aan onze lunch beginnen. Zeer uitgebreid en ik laat de hamburgers maar voor wat ze zijn. Bij de snelle tussenstand staan wij 5e met nog 10 equipes.
Na de pauze begonnen wij aan ons middagtraject met grensbenadering. Wij moesten zo veel mogelijks links houden om zo dicht mogelijk de grens te benaderen. Later bleek dat vele wegen het doel wisten te bereiken, maar de uitleg van de uitzetter had een andere oplossing.
Na de finish en voor de prijsuitreiking stonden de gebruikelijke teams met elkaar te dubben over de luiste oplossing.
De laatste sectie waren een drietal vakken langste route, waarbij het ons in die middag opviel dat Groningen heel veen rechte stukken heeft van ongeveer 1,8 km lang. Wij vonden het middag traject dan ook te lang gerecht. Dit kwam niet zo zeer door de uitzetter, maar Groningen heeft nu eenmaal deze weggetjes gekozen.
Uiteindelijk kwam de uitslag en zagen wij dat wij na een 2e plaats in de ROZ wederom 2e waren geworden. Te vree met vriendelijke woorden van Arthur voor onze ophanden zijnde Deltarally eind februari/begin maart 2006, datum wordt nog nader bekend gemaakt, reden wij rond 21.30 huiswaarts.
Voor het Nederlands kampioenschap hadden wij weer de nodige punten gescoord en voelden aan dat wij 3e zouden kunnen worden, zoals later bleek. Volgend jaar gaan wij er weer voor.
Het blijft een leuk spelletje.
Uitslag van de Rohac leden:
Sportklasse plaats strafpunten
Hans van Dalen /Erik Bruêns 2 498
Daan Peters/Maarten Peters 4 596
Hidde Rijntjes/Marion Woud 6 610
Jaco de Hoog/Bas de Rijk 16 873
Frans de Zoete/Joan van de Lustgraaf 39 1410
Met mijn excuses voor de equipes die ik van de Rohac niet genoemd heb, verwijs ik graag naar de website van de DHRC en de ABC rally
Wassenaar, 14 oktober 2005