Verslag SLS 2004

door Ed Bijster

Na al enige dagen met toenemende spanning de rally auto te hebben beladen met dozen en bakken die eerst natuurlijk gevuld moesten worden met allerlei zaken die eerst nog achterhaald moesten worden (waarom niet alles netjes bij elkaar bewaard, dan kun je het zo pakken, maar bij die Rohac rit wil je toch dat boekje gebruiken en bij de HRO rit heb je een loupe nodig en aan het eind van het lied moet je wel alles bij elkaar rapen als je een grote rally gaat rijden) was het vrijdag dan eindelijk zover. Tijdig van huis met droog weer maar een vreselijke voorspelling. Door de file toch nog laat in Scheveningen.

De keuring ging dit jaar wel heel snel en gelukkig ook probleemloos. Dank zij mijn gulle sponsoractiviteiten hadden we ons verbeterd ten opzichte van vorig jaar, we hadden startnummer 5 en starten dus vroeg. Hoe vroeg bleek al snel bij het openslaan van het reglement op de starttijden, Vrijdag om 11.05 en zaterdag om 7.05. Oei da’s vroeg!

Na de bekende koffie in de pianobar in de inmiddels stromende regen naar de auto en fluks het startpodium opgereden en daar gaan we dan. Eerst Scheveningen uit (Het westland en de omgeving van Rotterdam biedt volop mogelijkheden maar de SLS begint nu eenmaal pas in de Hoekse Waard) op naar Puttershoek waar in een speciaal voor ons geopende Disco (wat een relaties heeft Jan Berkhof toch) weer koffie met prima broodjes en na afloop het felbegeerde routeboek.

Bol/Pijl, pijlen kortste route, pijlen en coördinaten, grensbenadering het zat er allemaal in. Ruime tijdschema’s. Wel nog een lekke band (na ruim 10 jaar de eerste lekke band) en voor het eerst geen voetpomp bij me en natuurlijk de reserveband niet gecontroleerd en die bleek dus leeg te staan. Dan maar de spuitbus en rustig naar het dichtstbijzijnde benzinestation om bij te blazen. Prima rit en wij arriveerden dan ook moe maar tevreden in Brussel. Aldaar na afgifte van de kaarten terug naar het bekende benzinestation om te tanken en om de toverdoos van TipTop uit te proberen. Gebruiksaanwijzing gelezen en binnen enkele minuten van buiten uit de band gerepareerd en weer onder de auto gezet. Zo’n doos kost wel wat maar is een absolute aanrader!                                                                                                   

Als je aankomt en nog niets vergeleken hebt dan bestaat altijd het idee dat het wel goed ging. Dat gevoel sloeg al snel om in verbijstering toen de standaardkaarten op werden gehangen. Die stempel hadden we dus toch moeten nemen en dat andere bordje wat we wel hebben opgeschreven was dus toch een foutcontrole. Afijn beginnen met 907 strafpunten is wat veel dus na enige discussie met de uitzetters toch geprotesteerd en naar achteraf bleek met succes. Het leverde ons 100 strafpunten minder op dus zaterdag van start op de 46^e plaats met 807 strafpunten. Eens kijken wie er boven ons staan. Wie niet? Houg/Houg prominent bovenaan en dat was te horen aan de bar! Wel bar gezellig overigens.

Onder de helft van de deelnemers staan betekent dat het allen beter kan worden. De Zaterdag wordt gekenmerkt door regen, veel regen, heel veel regen. Helaas dreef het slechte weer over België met de rally mee, zowel op de heen als op de terugweg. Gladde wegen, veel problemen en dan is zo’n laag startnummer een zegen, je ziet maar een paar deelnemers en dank zij de zware rechtervoet van Joost reden we regelmatig al eerste rond. Dan kom je in Luxemburg aan, wordt het droog en sta je op een maagdelijk leeg plein met twee of drie deelnemers. Renger Gulliker geholpen met wat bouten om zijn auto weer bij elkaar te schroeven (zijn differentieel hing er bijna los onder dus zonder geluk vaart zelfs Renger niet wel. En dan naar de Chinees. Ik heb daar altijd wat moeite mee om vier uur ’s middags maar het smaakte weer best.

Dan terug in de invallende duisternis naar Brussel. Net in België keert ook de regen terug en nog heftiger dan daarvoor, zware regenval, beslagen ruiten een natte stempelarm, het viel weer niet mee. Uiteindelijk op de bol/pijl zonder afstand beland en daar stond bij een situatie waterbak. Oei en dat na al die regen! We gingen als eerst van start (waar waren die andere vier die voor ons starten? Ik hoorde later van Joost Chermin dat hij 30 kilometer verder had gereden op de snelweg om een benzinestation te vinden) en ja hoor daar kwamen we bij de waterbak. Rustig er door gereden, de motor sputterde wat maar het ging prima. Opgelucht snel verder gereden en daar zat de instinker, 3 elkaar direct opvolgende situaties waarvan wij de laatste misten en daardoor een minuutje of drie verloren. Rap terug en alsnog goed gereden en nog steeds op de startpositie. Ik heb geen idee hoe Joost het heeft gedaan maar we waren binnen de kortste keren weer op schema en finishten keurig met slechts enkele seconden afwijking. Helemaal tevreden naar Brussel en aan het bier. En daar kwamen de deelnemers binnendruppelen met verhalen over de hel van de waterbak. Captain Nemo Pietersen had van de Rohac deelnemers het record, afgeslagen motor, Jan Berkhof gecharterd om hen tot bijna de finish de regularity door te laten slepen en pas daar de ontsteking drooggemaakt waarna het uitrijden van de RP geen probleem meer opleverde. Waar Pieter de ontsteking op waterdichtheid testte zonder een belemmering te vormen voor de anderen werd het daarna steeds erger waardoor uiteindelijk de organisatie besloot de RP te annuleren. Hebben wij weer, keigoed gereden en dan wordt ie geannuleerd. Wel geklommen tot Luxemburg naar de 33^e plaats.

Zondag schijnt zowaar de zon. Er was de avond ervoor nogal discussie over de startvolgorde, op basis van resultaat maar dan tegengesteld of niet? Dus de wekker maar vroeg gezet en ja hoor gewoon op resultaat dus om 8.03 waren we weer weg. Mooie rit door België met best een paar pittige uitzetproblemen. Daarna Zeeland in met een openstaande brug en shit te laat bij de zelfstart van de laatste RP. Dus meteen doorgereden en overleg wat te doen. Inhalen tot de goede tijd of niet? Gelet op de smalle wegen en de vele auto’s die rondreden besloten onze starttijd te vermelden en te hopen dat ze het correct zouden verwerken. Wat denk je, weer keigoed gereden die RP en ja hoor i.v.m. de open brug geannuleerd.                                      

Uiteindelijk aangekomen bij de uitsmijter, de draf- en renbaan Duindicht. Ik heb altijd gedacht dat ie niet mee telt maar dat blijkt toch zo te zijn. Maar wij zetten alle klokken uit, geen stopwatch en gewoon de snelste tijd neerzetten maar vooral lekker dwars de ruime bocht door. De avond ervoor hadden de Rohac equipes bij het bier afgesproken onderling de snelste tijd te willen zetten maar samen met Houg/Houg (nota bene de leiders) waren wij de enige die er vol ingingen en net als Houg later 9 strafpunten hadden op een tijd van 1.09. Volgend jaar onder de minuut!

En toen kwam een heel slechte vertoning, sorry dat ik het zeg. Op de boulevard werden wij tegengehouden want de winnaars werden gehuldigd. Snel foto’s van Houg/Houg maken natuurlijk. Daarna wachten op een prijsuitreiking die maar niet komt. De tourwinnaars van vorig jaar waren niet gehuldigd en dachten vierde te zijn. Uiteindelijk hebben ze niet geprotesteerd maar als er correct zou zijn gerekend zouden ze eigenlijk eerst zijn geweest wat Jaco toch wat zuur maakte toen bleek dat de winnaars een Mille Miglia Chopard kregen.

Uiteindelijk zijn van de gehuldigde winnaars er twee in de tourklasse en één in de sportklasse niet op het podium geroepen en dat vind ik erg slecht. Bovendien had het allemaal tot 19.00 uur geduurd en de meeste equipes waren dan ook al vertrokken. Een matig einde van een fantastisch weekend. En nu weer een jaar wachten voor we weer mogen!

E                                     Thom en Herry Houg                                 Het winnende team Rohac-1